Miód lipowy ma barwę od zielonkawej do jasnobursztynowej. Po skrystalizowaniu ma konsystencję drobnoziarnistą, a nawet krupkowatą, zmieniając swoją barwę na białożółtą lub złocistożółtą.
Miód rzepakowy – w stanie płynnym kolor słomkowy. Krystalizuje szybko, w ciągu kilku dni po odbiorze. Po skrystalizowaniu jest biały lub kremowy, o konsystencji drobnoziarnistej, mazistej. W smaku bardzo słodki. Zapach kwitnącego rzepaku, z czasem woń słabnie.
Pyłek kwiatowy – powstające z mikrospor roślin nasiennych ziarna pyłku zawierające mocno zredukowany gametofit męski. Powstają w woreczkach pyłkowych męskich organów rozmnażania. Proces przenoszenia ziaren pyłku na żeńskie organy generatywne zwany jest zapylaniem.
Miód leśny, jak i inne miody, to doskonałe źródło łatwo przyswajalnej energii. Jest to produkt idealny dla rekonwalescentów, dla dzieci, osób z chorobami układu pokarmowego, a także sportowców potrzebujących szybkiej i łatwo dostępnej dla ciała energii. To wszystko za sprawą dobrego stosunku węglowodanów, jaki charakteryzuje miody. Miody leśne pozyskujemy z pasiek które usytuowane są przy terenach leśnych miód ma ciemniejszą barwę.
Miody akacjowe posiadają wiele cennych witamin z grupy B oraz składników odżywczych takich jak: potas, fosfor, magnez, wapń, żelazo, mangan. W ich skład wchodzą też niewielkie ilości kwasu foliowego, pantotenowego i biotyny.
pierzga to pyłek kwiatowy który pszczoły wzbogacają enzymami pochodzącymi z ich gruczołów ślinowych dodatkiem mleczka pszczelego oraz miodu, a całość zabezpieczana warstwą wosku pszczelego.
Pyłek kwiatowy – powstające z mikrospor roślin nasiennych ziarna pyłku zawierające mocno zredukowany gametofit męski. Powstają w woreczkach pyłkowych męskich organów rozmnażania. Proces przenoszenia ziaren pyłku na żeńskie organy generatywne zwany jest zapylaniem.
Miód lipowy ma barwę od zielonkawej do jasno bursztynowej. Po skrystalizowaniu ma konsystencję drobnoziarnistą, a nawet krupkowatą, zmieniając swoją barwę na białożółtą lub złocistożółtą.
Miód wrzosowy – miód powstający z nektaru zbieranego przez pszczoły z kwiatów wrzosu zwyczajnego. Należy do rzadko spotykanych – nie w każdym roku udaje się go pozyskać. Jego cechą charakterystyczną jest galaretkowata konsystencja, zanikająca w wyniku krystalizacji (jest jednym z przykładów płynów nienewtonowskich. Ze względu na konsystencję trudno odwirowuje się go z plastrów. W Polsce za miód wrzosowy uznaje się miód o zawartości pyłku wrzosowego w znaczenej przewadze ogólnej zawartości pyłków obecnych w miodzie