Miód wielokwiatowy ma barwę od jasnokremowej do herbacianej. Po skrystalizowaniu jest jasnoszary lub jasnobrązowy. Jest nazywany przez niektórych miodem "tysiąca kwiatów", gdyż pochodzi z nektaru zbieranego przez pszczoły z różnych roślin uprawnych, łąkowych, leśnych i górskich. Ten miód ma bardzo silny zapach podobny do zapachu wosku. Smak bardzo różnorodny zależy od mieszanki nektarów przyniesionych do ula. Na walory odżywcze i lecznicze miodu wielokwiatowego decydujący wpływ ma właśnie różnorodność roślin miododajnych, z których pszczoły zbierały pożytek.
Miód gryczany ma zabarwienie ciemne aż do brunatnego. Przechowywany przez dłuższy czas w warunkach, umożliwiających dostęp światła, zmienia barwę do ciemnobrunatnej, prawie czarnej. Krystalizuje, tworząc grube, twarde kryształki. Po krystalizacji przyjmuje na ogół barwę brązową.,
Pyłek kwiatowy – powstające z mikrospor roślin nasiennych ziarna pyłku zawierające mocno zredukowany gametofit męski. Powstają w woreczkach pyłkowych męskich organów rozmnażania. Proces przenoszenia ziaren pyłku na żeńskie organy generatywne zwany jest zapylaniem.
pierzga to pyłek kwiatowy który pszczoły wzbogacają enzymami pochodzącymi z ich gruczołów ślinowych dodatkiem mleczka pszczelego oraz miodu, a całość zabezpieczana warstwą wosku pszczelego.
Pyłek kwiatowy – powstające z mikrospor roślin nasiennych ziarna pyłku zawierające mocno zredukowany gametofit męski. Powstają w woreczkach pyłkowych męskich organów rozmnażania. Proces przenoszenia ziaren pyłku na żeńskie organy generatywne zwany jest zapylaniem.
Miód lipowy ma barwę od zielonkawej do jasnobursztynowej. Po skrystalizowaniu ma konsystencję drobnoziarnistą, a nawet krupkowatą, zmieniając swoją barwę na białożółtą lub złocistożółtą.
Miód wrzosowy – miód powstający z nektaru zbieranego przez pszczoły z kwiatów wrzosu zwyczajnego. Należy do rzadko spotykanych – nie w każdym roku udaje się go pozyskać. Jego cechą charakterystyczną jest galaretkowata konsystencja, zanikająca w wyniku krystalizacji (jest jednym z przykładów płynów nienewtonowskich. Ze względu na konsystencję trudno odwirowuje się go z plastrów. W Polsce za miód wrzosowy uznaje się miód o zawartości pyłku wrzosowego w znaczenej przewadze ogólnej zawartości pyłków obecnych w miodzie
Kit pszczeli, propolis – mieszanina wydzielin pszczół lub os oraz substancji żywicznych obecnych w pąkach i młodych pędach drzew takich jak: topola, brzoza, świerk, kasztanowiec i innych drzew oraz roślin zielonych
Miody akacjowe posiadają wiele cennych witamin z grupy B oraz składników odżywczych takich jak: potas, fosfor, magnez, wapń, żelazo, mangan. W ich skład wchodzą też niewielkie ilości kwasu foliowego, pantotenowego i biotyny.
Potoka mniszkowa jest jasnobrązowa lub żółta. W trakcie krystalizacji, która zajmuje najwyżej kilka tygodni, miód przybiera barwę jasnożółtą. Cechą charakterystyczną jest bardzo intensywny aromat.
Pyłek kwiatowy 500 g
Pyłek kwiatowy – powstające z mikrospor roślin nasiennych ziarna pyłku zawierające mocno zredukowany gametofit męski.
Miód wielokwiatowy ma barwę od jasnokremowej do herbacianej. Po skrystalizowaniu jest jasnoszary lub jasnobrązowy. Jest nazywany przez niektórych miodem "tysiąca kwiatów", gdyż pochodzi z nektaru zbieranego przez pszczoły z różnych roślin uprawnych, łąkowych, leśnych i górskich. Ten miód ma bardzo silny zapach podobny do zapachu wosku. Smak bardzo różnorodny zależy od mieszanki nektarów przyniesionych do ula. Na walory odżywcze i lecznicze miodu wielokwiatowego decydujący wpływ ma właśnie różnorodność roślin miododajnych, z których pszczoły zbierały pożytek.
Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.